Bo dzik zawsze jest dziki. 7 kłopotliwych sytuacji, które mogą spotkać każdego podczas wędrówek po lesie

Podczas wypraw do lasu może zdarzyć się, że znajdziemy się w dość nietypowej sytuacji. Najbardziej kłopotliwymi momentami są te, kiedy spotykamy dzikie zwierzęta. Wówczas mało osób wie, co powinno zrobić. Tymczasem w większości przypadków należy zachować spokój, nie wpadać w panikę i wezwać odpowiednie służby.

Po kolizji samochodu ze zwierzęciem, należy szybko zawiadomić policję oraz służby weterynaryjne. Nie trzeba dzwonić do nadleśnictwa, gdyż to urząd gminy lub zarządca drogi musi usunąć zwierzę.

Nie należy przejść obojętnie obok martwego zwierzęcia (bez względu na to czy jest to domowy pies czy sarna). Musisz mieć na uwadze, iż dzik czy kot mógł paść w wyniku zakaźnej choroby. Nigdy nie dotykaj i nie zabieraj ze sobą truchła. O swoim odkryciu powiadom nadleśnictwo, a także urząd gminy. Kiedy jest już późna pora możesz zadzwonić jedynie na policję. Utylizacją martwych zwierząt zajmują się urzędy gminy, a nadleśnictwa sprawdzają przyczynę zgonu i zawiadamiają, w razie koniczności, inspekcję weterynaryjną.

Czasami zdarza się, że dzikie zwierzęta zawędrują na ludzkie posesje. Wówczas otwórz furtkę lub bramę i umożliw sarnie czy dzikowi spokojne wyjście. Oczywiście nigdy ich nie dokarmiaj i nie zbliżaj się do nich. Nie próbuj także samodzielnie złapać zwierzaka, gdyż może Cię bardzo poturbować. Nie wypuszczaj na zewnętrz psów lub kotów, aby nie zetknęły się z dzikimi zwierzętami i nie zainfekowały się chorobą. Zadzwoń na policję lub do urzędu gminy i poczekaj, aż przyjedzie oddział ratunkowy.

W większości przypadków młode zwierzę wcale nie jest porzucone przez swojego rodzica. Wręcz przeciwne, stała obecność samic przy swoich młodych wabi drapieżniki. Maluchy nie wydzielają intensywnego zapachu, mają maskujące umaszczenie i nie poruszają się zbyt intensywnie. Dzięki temu są mniej narażone na ataki. Matka cały czas, z dystansu, obserwuje swoje młode i odwiedza je w porze karmienia. Pod żadnym pozorem nie dotykaj oraz nie zabieraj z lasu małych sarenek czy zajęcy. Dzikie zwierzęta wychowane wśród ludzi nie potrafią odnaleźć się ponownie w naturalnym środowisku.

Wnyki umieszczane są przez kłusowników na wysokości głowy zwierzęcia lub na ziemi. Czasami mogą być przyczepione do pnia drzewa. Zwykle zakładane są grupowo, w miejscach, gdzie przemieszczają się zwierzęta. Wnyki są także niebezpieczne dla ludzi (zwłaszcza zimą, kiedy pokrywa je śnieg). Kiedy na nie natrafisz koniecznie zadzwoń na policję lub do nadleśnictwa (oznacz miejsce, gdzie się znajdują, aby służby mogły szybko je odszukać). Nie zabieraj ich i nie próbuj zdejmować. W Polsce już samo posiadanie wnyków jest karalne.

Nie zbliżaj się do rannego zwierzęcia, gdyż zacznie ono wówczas odczuwać strach, który wywoła agresję. Szybko zawiadom urząd gminy (w ich gestii leży opieka nad dziki, bezdomnymi zwierzętami) bądź nadleśnictwo. Powinieneś się zaniepokoić, kiedy dzikie zwierzę pozwoli podejść do siebie na bliską odległość. To znak, że może chorować na wściekliznę. Bardzo niebezpieczne są także zwierzęta łowne postrzelone podczas polowania. W takich wypadkach przestają bać się ludzi.

Dzikie zwierzęta nie atakują, jeśli nie poczują się zagrożone. Jeśli w lesie spotkasz niedźwiedzia czy wilka, to nie uciekaj w popłochu tylko powoli się wycofaj (nie robiąc przy tym dużego hałasu). Gwałtowne ruchy i szybka ewakuacja mogą sprowokować zwierzę do ataku. Pamiętaj, że dzikie zwierzęta mają bardzo dobry węch i szczególnie drażniąco działa na ich nosy zapach mydła, dezodorantów oraz perfum. Niebezpieczne są lisy, wiewiórki, które nie uciekają przed ludźmi. Nie głaskaj ich, gdyż mogą być chore na wściekliznę.

Zdarzyło Ci się stanąć oko w oko z dzikim zwierzem?