6 sposobów na rozpoznanie prawdziwego miodu. Producenci często nas oszukują

Ludzie często kupują tańsze produkty, aby zaoszczędzić trochę pieniędzy. Należy jednak pamiętać o tym, że tańsze rozwiązania są znacznie mniej ekologiczne. Przykładem może być miód. Ten tańszy prawdopodobnie nie jest prawdziwy (całkowicie czysty), choć reklamy czasami mówią coś zupełnie innego.

Ma on na celu wyeliminowanie wszelkiego rodzaju zanieczyszczeń, takich jak chociażby ślady wosku. Niestety ten proces pozbawia także miód pyłku pszczelego. Producenci twierdzą jednak, że ultrafiltracja jest niezbędna, ponieważ zapobiega krystalizacji i wydłuża okres przydatności produktu do spożycia. Zapominają jednak o tym, że pyłek jest bardzo ważną częścią składową miodu, która dostarcza wiele korzyści naszemu organizmowi.

Jeśli kupiony miód nie krystalizuje się po pewnym czasie, oznacza to, że NIE jest czysty. Pamiętaj, aby przy zakupie miodu czytać etykietę. Jeśli jest na niej napisane, że miód zawiera syrop kukurydziany (HFC) o wysokiej zawartości fruktozy lub komercyjną glukozę, nie kupuj go.

Nabierz miód na łyżeczkę i rozpocznij przelewanie produktu do miseczki bądź słoika. Jeśli strumień będzie równomierny, zwarty i nie będzie się rwał, to znak, że kupiłeś prawdziwy miód.

Przygotuj mieszaninę składającą się z kilku kropel jodyny, czystej wody i miodu. Jeśli miód zmieni barwę na niebieską, została dodana do niego skrobia kukurydziana.

Zanurz suchą zapałkę w miodzie, a następnie spróbuj ją rozpalić. Jeśli miód jest prawdziwy, na zapałce pokaże się iskra, a nawet ogień. Jeśli miód jest fałszywy, zapałki nie zapalą się z powodu zanieczyszczeń i wilgoci, które zawiera.

Napełnij szklankę letnią wodą, a następnie dodaj łyżkę miodu do niej. Fałszywy miód rozpuści się szybko, a prawdziwy miód spadnie na dno szklanki.

Prawdziwy miód jest znacznie cięższy od sztucznego. W litrowym słoiku nie powinno znajdować się mniej niż 1,4 kg tego płynnego złota.

Który sposób stosujesz, aby rozpoznać czy kupiłeś prawdziwy miód?