Większość z nas myśli, że rok na butelce wina oznacza jego wiek. A to nieprawda!

Zależnie od kraju produkcji podany na butelce rok jest albo tylko luźno powiązany z tym, kiedy wino było butelkowane, albo wręcz nie ma z tym żadnego związku. W przypadku każdego wina z każdego zakątku świata rok podany na jego butelce oznacza rok, w którym odbyło się winobranie, z którego trunek został później sporządzony. To z kolei może oznaczać, że dane wino do butelki trafiło często wiele miesięcy, a czasem i lat później. Co zatem działo się z nim w międzyczasie, czyli od momentu zbiorów aż do momentu kiedy trafiło do butelki? Mało osób wie, że wino zanim zostanie zabutelkowane, to często leżakuje w jakimś innym pojemniku. Najczęściej jest to beczka. Dzięki temu z jednej strony nabiera pełni swego smaku, jak i częściowo przejmuje do bukietu posmak naczynia, w którym było leżakowane. A właściwie posmak trunku, który wcześniej w naczyniu się znajdował. Najczęściej był to inny alkohol.

W przypadku roczników win pochodzących z Unii Europejskiej jest trochę łatwo się połapać nie posiadając fachowej, specjalistycznej wiedzy. Najwięksi kontynentalni producenci wina - Włochy, Hiszpania i Francja mają ściśle uregulowane prawem to, co się znajduje na etykietach. Jeśli chodzi o roczniki win to wygląda to tak:

• Hiszpania - jest podany rocznik zbiorów, a obok niego najczęściej długość starzenia w beczce. Na przykład reserva oznacza, że wino czerwone leżakowało minimum 1 rok w beczce, a białe minimum 6 miesięcy. Ponadto oba co najmniej 1 rok w butelce. Crianza z kolei oznacza, że wino leżakowało minimum 1 rok w beczce i 1 rok w butelce;
• Włochy - najczęściej wyszczególniony jest jedynie rocznik, jako rok zbioru winogron. Rzadko podaje się długość leżakowania w beczkach i butelce. Choć oczywiście da się to zwykle szczegółowo sprawdzić u producenta;
• Francja - tu zasady są bardzo podobne jak we Włoszech, też najczęściej poznamy tylko rok zbioru winogron.