Czy Wyspa Wielkanocna ma coś wspólnego ze świętami? To historia z dreszczykiem

O Wyspie Wielkanocnej mówi się najczęściej w okolicach świąt Wielkiej Nocy. Można podejrzewać, że ma z nimi coś wspólnego. Choć jest stosunkowo niewielkich rozmiarów, to jednak jest o niej dość głośno. To wszystko ze względu na jej ciekawą historię owianą nutką tajemniczości...

To jedno z najbardziej odizolowanych i tajemniczych miejsc na świecie. Od najbliższego lądu — wyspy Pitcairn — dzieli ją ponad 2000 km, a do najbliższego kontynentu — Ameryki Południowej — jest jeszcze dalej. Jest położona na Oceanie Spokojnym i należy do Chile. Na mapach świata łatwo ją przeoczyć (a często jej po prostu nie widać), bo jest taka mała — ma zaledwie 15 km długości. A jednak — pomimo niewielkich rozmiarów i tego oddalenia od dużych skupisk ludzkich — słyszał o niej chyba każdy. Wszystko za sprawą niezwykłych posągów, które tam odnaleziono, a także bardzo niezwykłej nazwy.

Wyspa Wielkanocna swoją nazwę zawdzięcza w zupełności przypadkowi. W Niedzielę Wielkanocną 1722 roku do jej wybrzeża przybił holenderski statek dowodzony przez odkrywcę i poszukiwacza przygód, kapitana Jacoba Roggeveena. Dla załogi jej odkrycie było niespodzianką i bardzo szczęśliwym zbiegiem wydarzeń. Tak jak bowiem wspomnieliśmy, wokół niej nie znajduje się żaden inny stały ląd — marynarze mieli więc cenną okazję, aby uzupełnić zapasy wody pitnej i ewentualnego pożywienia na statku. Nic dziwnego, że w tym "odkryciu" dostrzegli swoisty, wielkanocny prezent od Boga.

Słowo "odkrycie" trzeba wziąć jednak w cudzysłów, bo Holendrzy z całą pewnością nie byli pierwszymi ludźmi, którzy się na tej wyspie pojawili. Wiedziano już o niej znacznie wcześniej. Niezwykłe posągi, jakie na niej odnaleziono, świadczą niewątpliwie o tym, że od setek lat mieszkały na niej zaawansowane cywilizacyjnie plemiona. Dlatego — podczas gdy my, Europejczycy (i Amerykanie również) nazywamy to miejsce Wyspą Wielkanocną — ludzie z rejonu Ameryki Południowej, Azji i ludy oceaniczne nazywają ją Rapa Nui. W luźnym tłumaczeniu znaczy to "Wielka Ziemia".

Tak naprawdę niewiele o ich powstaniu i historii wiemy. Prawdopodobnie zostały wyrzeźbione w czasie pomiędzy XV a XVII w. i jest ich aż 887. Najwyższy ma ponad 10 metrów wysokości i waży 80 ton. Domyślamy się jedynie, że służyły jakimś formom kultu, jednak szczegóły tegoż pozostają owiane mrokiem.

Może cię również zainteresować: Zrób to w Niedzielę Wielkanocną, a zapewnisz sobie szczęście na cały następny rok!