15 sentencji z książki "Mały Książę", które zawierają życiowe mądrości. One są wciąż aktualne

Książkę Mały Książę autorstwa Antoine'a de Saint-Exupéry’ego czytał, przynajmniej raz w życiu, chyba każdy. To cudowna lektura o przyjaźni, dorastaniu, odpowiedzialności za drugą osobę oraz samotności. Poznaj najbardziej inspirujące sentencje, które skłaniają do refleksji i sprawią, że trochę zwolnisz tempo swojego życia i pomyślisz o najbliższych.

Paulina Reperowicz

9 lipca 2021, 06:23

SKOMENTUJ

1. Bliskość

Miłość nie polega na tym, aby wzajemnie sobie się przyglądać, lecz aby patrzeć razem w tym samym kierunku.

2. Wieczny brak czasu

Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.

3. Dorastanie

Wszyscy dorośli byli kiedyś dziećmi, ale niewielu z nich pamięta o tym.

4. Niewinne kłamstwa

Gdy się chce być dowcipnym, trzeba czasem skłamać.

5. Niezadowolenie

Nigdy nie jest dobrze tam, gdzie się jest.

6. Magia przyjaźni

Przyjaciele są jak ciche anioły, które podnoszą nas, kiedy nasze skrzydła zapominają, jak latać.

7. Umiejętność patrzenia

Ludzie z twojej planety - powiedział Mały Książę - hodują pięć tysięcy róż w jednym ogrodzie... i nie znajdują w nich tego, czego szukają ... A tymczasem to, czego szukają, może być ukryte w jednej róży lub w odrobinie wody. Lecz oczy są ślepe. Szukać należy sercem...

8. Obowiązki

Czasem odłożenie pracy na później nie przynosi szkody.

9. Miłość

Jeśli coś kochasz, puść to wolno. Kiedy do Ciebie wróci, jest Twoje. Jeśli nie, nigdy Twoje nie było.

10. Szczęście

-Byłoby lepiej, gdybyś wracał stale o tej samej porze- rzekł Lis.- Jeśli będziesz przychodził przykładowo o czwartej po południu, zacznę być szczęśliwy już od trzeciej.

11. Najważniejsze pieniądze

Dorośli są zakochani w cyfrach. Jeżeli opowiadacie im o nowym przyjacielu, nigdy nie spytają o rzeczy najważniejsze. Nigdy nie usłyszycie:, „Jaki jest dźwięk jego głosu? W co lubi się bawić? Czy zbiera motyle?” Oni spytają was: „Ile ma lat? Ilu ma braci? Ile waży? Ile zarabia jego ojciec?” Wówczas dopiero sądzą, że coś wiedzą o waszym przyjacielu. Jeżeli mówicie dorosłym: „Widziałem piękny dom z czerwonej cegły, z pelargoniami w oknach i gołębiami na dachu” – nie potrafią sobie wyobrazić tego domu. Trzeba im powiedzieć: „Widziałem dom za sto tysięcy franków”. Wtedy krzykną: „Jaki to piękny dom!”