Paprotka jest dziecinnie prosta w uprawie, gdy znasz ten trik. Uchroni on ją przed usychaniem

Paprotka to roślina żyjąca od bardzo dawna na naszej planecie. Kojarzymy ją najczęściej z lasami. Jej charakterystyczne liście zna każdy. Jednak ma swoje wymagania w pielęgnacji. Ma też zdolność oczyszczania powietrza od smogu pochłaniając szkodliwe substancje, takie jak formaldehyd i ksylen. Chociażby z tego bardzo prozdrowotnego powodu, powinna być strażniczką obecną w naszym domu! Dowiedz się, jak uprawiać paprotkę, aby korzystać z jej dobrodziejstw.

Roślina, która oczyszcza i jonizuje powietrze w domu, neutralizuje szkodliwe działanie elektromagnetyczne telewizorów, komputerów i telefonów, poprawia mikroklimat panujący w mieszkaniu. Neutralizując formaldehyd, który powstaje z niepełnego spalania węgla, paprotka jest super rośliną do walki ze smogiem!

Środowisko naturalne paprotki to wilgotne i cieniste lasy strefy umiarkowanej. Występuje jednak na całej kuli ziemskiej. Paprotka ma płożące się kłącza zakończone pojedynczymi lub pierzastymi liśćmi. Młode liście są zwinięte jak ślimak. Roślina wytwarza też zewnętrzne pędy, to korzenie powietrzne.

Nefrolepis wysoki (Nephrolepis exaltata) - bardzo popularna paprotka do uprawy w doniczce.

Ma długie, pierzaste liście oraz rozłogi pędów z młodymi roślinami.

Adiantum, niekropień (Adiantum capillus veneris) - mniejsza paprotka o jasnozielonych liściach, które kształtem przypominają miłorząb japoński. Bardzo szybko się rozrasta.

Płaskla łosioroga, łosie rogi, płaskla (Platycerium alcicorne) - epifit. W naturze rośnie w rozwidleniach gałęzi lub na korze drzew. Hoduje się ją jak storczyki. Jest bardzo efektowną rośliną.

Orliczka (Pteris) - ma pierzaste jasnozielone liście o dł. 25-30 cm.

Ciemnotka okrągłolistna (Pellaea rotundifolia) - ma małe, okrągłe liście.

Paprotka lubi półcień z rozproszonym światłem. Im starsza roślina, tym potrzebuje więcej światła. Bezpośrednie padanie promieni słonecznych może paprotkę poparzyć. Należy też unikać dla niej stanowisk przy źródłach ciepła, czyli przy kaloryferach. Roślina ta bardzo nie lubi przeciągów.

Podłoże dla paprotki powinno być przepuszczalne, żyzne, o lekko kwaśnym pH o wartości 5,6. Można wykorzystać torf z rozdrobnioną korą drzew iglastych. W sklepach ogrodniczych są do kupienia gotowe worki ziemi dla paprotek.

Z racji częstego podlewania, wskazane jest zapewnienie w podłożu warstwy drenażu, np. z keramzytu.

Optymalna temperatura dla paprotki to 18-25 stopni Celsjusza.

W okresie zimowym to 15-18 stopni.

Paprotka lubi regularne zraszanie i obecność nawilżaczy powietrza.

Nie lubi natomiast wahań wilgotności powietrza, która powinna wynosić 60-80%.

Paprotki lubią wilgoć, stąd systematyczne podlewanie bardzo im służy. Podłoże stale powinno być lekko wilgotne. Woda do podlewania - najlepiej miękka - przegotowana i odstana.

Paprotkę nie należy przesadzać zbyt często. Lubi swoje ciasne doniczki. Przesadzamy ją więc co 2-3 lata wiosną. Najlepiej rośnie w doniczkach ceramicznych, przez które wyparowuje nadmiar wody z podłoża.

Roślinę można nawozić środkami przeznaczonymi dla paprotek od wiosny do jesieni, nie częściej niż 1 w miesiącu. Zimą nawożenie można nawet pominąć przez okres 2-3 miesięcy.

Domowe sposoby na wzmocnienie paprotki to podlewanie jej esencją herbacianą bez lub z fusami. Fusy można zakopać w doniczce lub zostawić na jej powierzchni. Resztką herbaty (bez dodatków) możemy podlewać paprotkę nawet raz w tygodniu.

Paprotkę najlepiej "podzielić" podczas przesadzania wiosną na kilka nowych sadzonek. Wystarczy rozdzielić rękoma bryłę korzeniową. Można też rozmnożyć ją przez młode rośliny, które pojawiają się na pędach/rozłogach paprotki.

Paprotkę można przycinać. Usuwa się w ten sposób uschnięte liście. Wycinać można też stare liście. Robi się to u samej ich podstawy. Paprotka po takim zabiegu wspaniale się regeneruje i odmładza. Są też zwolennicy wycinania pędów, które są jej korzeniami powietrznymi.

Obumierające liście to objaw niewłaściwej pielęgnacji paprotki. Ponieważ paprotka lubi wilgoć, najczęściej po prostu ją przelewamy!

Liście żółkną i obumierają - to oznaka zbyt dużej ilości wody w podłożu - korzenie gniją, a liście obumierają.

Końcówki liści brązowieją i usychają - dzieje się tak, jeżeli nie utrzymamy odpowiednio wysokiej wilgotności powietrza w otoczeniu paprotki.

Lubiące wilgoć, czyli środowisko odpowiednie dla paprotki - grzyby, często atakują roślinę.

Grzyby z rodzaju Alternaria, Colletotrichum i Phyllosticta wywołują plamy z obwódką na liściach paprotki. Należy szybko zareagować i usunąć chore liście, roślinę opryskać preparatem na tego rodzaju grzyby dostępnym w sklepach ogrodniczych.

Tarczniki i przędziorki- atakują paprotkę przy wysokiej temperaturze, a za niskiej wilgotności.

Tarczniki powodują żółte plamy na liściach i lepkość przez wydalaną przez siebie substancję.

W przypadku tarczników liście należy przecierać wodą z szarym mydłem lub denaturatem, żeby zebrać żerujące na nich owady.

Przędziorki tworzą pajęczynki. Na ich likwidację wystarczy oprysk owadobójczy.

Skoczogonki - białawe, drobne owady bytujące na ziemi w doniczce.

Jeśli znajdą się na Twojej paprotce, należy ją przesadzić do świeżej ziemi.

Można też użyć specjalnych pałeczek nawozowo-owadobójczych.