15 największych tajemniczych zagadek świata, w których wytłumaczenie i tak mało kto wierzy

Oto kilkanaście słynnych nierozwiązanych tajemnic, na które znaleźliśmy odpowiedź.

Dla milionów chrześcijan Całun Turyński jest jednym z obdarzonych największą czcią obiektów religijnych na świecie. Całun to kawałek lnianej tkaniny, który rzekomo został użyty do owinięcia ciała Jezusa w celu pochówku. Co najbardziej niezwykłe, na całunie znajduje się odbity wizerunek dorosłego mężczyzny, jak przypuszczano, samego Jezusa. Jednak dzięki nowoczesnym technikom datowania radiowęglowego, naukowcy byli w stanie udowodnić, że Całun Turyński nie mógł być prawdziwym całunem pogrzebowym Jezusa.

Biblia nie precyzuje dokładnie, w którym roku zginął Jezus, ale większość uczonych zgadza się, że był to rok 33 n.e. W 1988 r. datowanie metodą węglową wykazało, że Całun Turyński pochodzi z czasów średniowiecza, ok. 1000 lat po jego życiu. Naukowcy zajmujący się medycyną sądową zbadali również wzory rozbryzgów krwi na Całunie i doszli do wniosku, że zostały one wykonane przez osobę siedzącą, a nie leżącą płasko jak to ma miejsce w przypadku zwłok.

Cywilizacja Majów była jedną z najznakomitszych znanych nam w historii obydwu Ameryk. Przez wiele dziesiątek lat naukowcy próbowali dociec dlaczego nagle praktycznie zniknęła z dziejów. Rozważano różne hipotezy - od wewnętrznego buntu chłopskiego, przez podbój przez nieznany lud z zewnątrz, po zagładę spowodowaną przez kosmitów. Dopiero w 2012 r. kilku ekspertów ustaliło, że cywilizacja Majów prawdopodobnie upadła z powodu wywołanej przez siebie katastrofy ekologicznej.

Majowie wycięli zbyt wiele drzew, co zmniejszyło zdolność ziemi do pochłaniania promieniowania słonecznego. To sprawiło, że opady deszczu stały się rzadsze, co spowodowało wyniszczającą suszę. Majowie opuścili swoje więc ziemie nie z powodu obcych lub buntu, ale w poszukiwaniu pożywienia.

Wszyscy znamy teorie spiskowe związane ze smugami chemicznymi, czyli tzw. chemtrails. Niektórzy ludzie wierzą, że rządy potajemnie zrzucają chemikalia na społeczeństwo przy pomocy samolotów, by pozbyć się części obywateli wywołując u nich śmiertelne choroby. Inni z kolei wierzą, że chemtrails służą do kontrolowania pogody. Są też tacy, którzy uważają, że jest to narzędzie kontroli umysłu, a może nawet masowej sterylizacji ludzkości.

Jednak tak naprawdę chemtrails to po prostu gorące powietrze i para wodna z silników odrzutowych, które zamarzają w kontakcie z bardzo zimną górną atmosferą Ziemi. Podobnie jak spaliny silników, smugi chemiczne nie są całkowicie nieszkodliwe. Zawierają dwutlenek węgla, tlenki azotu, cząsteczki siarki i sadzę - wszystkie te formy zanieczyszczeń przyczyniają się do zmian klimatycznych.

Nie ma jednak dowodów na to, że chemtrails kiedykolwiek zawierały jakiekolwiek niezwykłe substancje chemiczne. Nawet jeśli tak było, to wszelkie substancje chemiczne uwalniane na tak dużych wysokościach byłyby rozpraszane przez wiatry. Jeśli więc jakaś tajna i skryta organizacja naprawdę chciałaby coś zrobić społeczeństwu chemtrails byłyby najmniej skutecznym sposobem na to.

Kręgi zbożowe nie są dowodem na to, że Ziemię odwiedzają kosmici. Wyjaśnienie jest o wiele bardziej prozaiczne. W 1991 roku Doug Bower i Dave Chorley ujawnili się i przyznali, że to oni stworzyli pierwszy oryginalny krąg zbożowy w Wiltshire. Przyznali, że zainspirował ich list opublikowany w numerze New Scientist z 1963 r. o "gniazdach latających spodków" i postanowili się zabawić i sprawdzić, czy sami potrafią je zrobić.

Pokazali nawet BBC, jak dokładnie je zrobili: Użyli urządzenia zwanego "stomperem łodygowym", czyli zwykłej deski z linami przywiązanymi na każdym końcu. Jeden z nich stał trzymając jeden koniec liny, podczas gdy drugi rozciągał przeciwległy koniec liny do oporu i chodził po okręgu, pozwalając desce delikatnie przesuwać łodygi roślin. Bower i Chorley przyznali się do robienia setek kręgów zbożowych w całej Anglii, zawsze pracując pod osłoną ciemności. Pomimo tego niektórzy ludzie nadal wierzą, że kręgi zbożowe są lądowiskami UFO.

Naukowcy do niedawna byli zdezorientowani, dlaczego aż 70 procent skamieniałości mamutów to samce. W 2017 roku odkryto, że prawdopodobnie było to spowodowane złymi warunkami życia samców. Kiedy osiągały dorosłość, były wyrzucane ze stad prowadzonych przez samice. Samce żyli wtedy jako pustelnicy lub tworzyli stada kawalerów. Jako takie angażowały się w bardziej ryzykowne zachowania, które mogły doprowadzić do śmierci w rozpadlinie lub bagnie.

Dopiero niedawno odkryto, że tajemnicze głowy z Wyspy Wielkanocnej mają ciała, które przez cały czas były zakopane pod powierzchnią ziemi. Na wyspie znajduje się 887 tego typu posągów, zwanych Moai i związanych z wymarłym już miejscowym kultem przodków.

UFO, które rozbiło się w pobliżu Roswell w 1947 roku, wcale nie było statkiem kosmicznym obcych. W rzeczywistości był to balon wysokościowy zaprojektowany do monitorowania radzieckich prób atomowych.

W 1911 roku odkrywca i geograf Thomas Griffith Taylor natknął się na dziwaczny widok na krawędzi lodowca Taylor w Antarktyce Wschodniej. Zauważył, że z lodowca wypływa woda w kolorze czerwonej krwi. Początkowo podejrzewano, że stoi za tym jakiś rodzaj alg. Ostatecznie jednak okazało się, że przyczyną były tlenki żelaza wydobywające się ze źródła wody uwięzionej pod lodowcem. Uważa się, że to solankowe źródło wody ma ponad milion lat - co czyni je prastarym "krwawym" wodospadem.

Wbrew wierzeniom niektórych ludzi kosmici nie pomogli zbudować egipskich piramid, nawet jeśli ogromne bloki kamienne byłyby trudne do przeniesienia. W 2014 r. fizycy z Uniwersytetu w Amsterdamie rozwiali wątpliwości w tej sprawie ustalili, że robotnicy ciągnęli masywne kamienne bloki na czymś w rodzaju sań. Wylewając wodę na piasek lub śliską glinę jako rodzaj smaru, robotnicy zmniejszali tarcie na swojej drodze i przeciągali wielkie bloki, aby zbudować piramidy.

Dolina Śmierci w USA jest domem dla tajemniczych "kamieni żaglowych", które zadziwiają odwiedzających swoim "zachowaniem". Dla niewprawnego obserwatora wygląda na to, że kamienie te przemieszczają się po powierzchni dna jeziora zupełnie same. Wiele teorii zostało zaproponowanych, aby wyjaśnić to zjawisko, sugerowano, ze stoją za tym silne wiatry lub przyciąganie ziemskiego pola magnetycznego. Okazuje isę jednak, że za tajemniczym ruchem skał stoją... tafle lodu.

Kiedy Dolina Śmierci otrzymuje rzadką zimową ulewę, woda zbiera się na płaskim dnie jeziora i zamarza przez noc, tworząc duże bryły lodu wokół skał. Rano lód rozmarza i pęka w wielkie tafle, a lekki podmuch wiatru wystarczy, by przesunąć lód po powierzchni dna jeziora razem ze skałami. Lód następnie topnieje nie pozostawiając po sobie żadnego śladu.

Zbudowany około 450 roku naszej ery, wysoki na 23 stopy żelazny filar znaleziony w starożytnym kompleksie Qutb w Delhi swego czasu zadziwiał wszystkich swoją pozorną odpornością na rdzę. Mnożyły się teorie na temat tego niesamowitego zjawiska. Wiele osób nie mogąc tego wyjaśnić doszło do wniosku, że został on zbudowany przez kosmitów. Jednak ostatnie analizy naukowe ujawniły, dlaczego filar nie rdzewieje.

Jest on pokryty cienką warstwą hydratu wodorofosforanu żelaza (zwanego również mizawitem), który chroni go przed żywiołami. Warstwa ta prawdopodobnie znalazła się na filarze w wyniku połączenia zanieczyszczeń w żelazie i prymitywnych pieców, których używali metalurdzy. Przez przypadek więc stworzyli super-wytrzymały filar, o czym nie mieli pojęcia.

Praktycznie od czasu wynalezienia łodzi żaglowej, żeglarze donosili o widzeniu tajemniczych obiektów unoszących się na horyzoncie. Najsłynniejszym z nich jest "Latający Holender", którego obserwacje rozpoczęły się prawdopodobnie w XVI w. i trwały aż do XX w. Zazwyczaj podawano podobne szczegóły: Widmowy statek pojawia się tuż nad horyzontem, sprawiając wrażenie oświetlonego jakimś nieziemskim światłem, zwykle pojawiał się podczas burzy.

Żeglarze uważali, że ten statek-widmo to były holenderski statek handlowy skazany na wieczną żeglugę po oceanie, a każde jego pojawienie się przed żyjącymi żeglarzami było złym omenem. W rzeczywistości doniesienia o statkach-widmach, miastach-widmach i wyspach-widmach są przykładami powszechnego złudzenia optycznego zwanego fatamorganą.

Powstaje ona na skutek tego, w jaki sposób nasze oko postrzega światło, gdy przechodzi ono przez przestrzenie o różnej gęstości. Na powierzchni oceanu woda utrzymuje stosunkowo chłodne powietrze. Nad tą warstwą chłodnego powietrza znajduje się inna warstwa cieplejszego powietrza. Te różnice temperatur tworzą warstwy atmosferyczne o różnej gęstości. Kiedy światło przechodzi przez nie, ulega załamaniu, czyli zagięciu. Stąd złudzenie, że obiekt na powierzchni wody wygląda, jakby unosił się nad nią. Najprawdopodobniej przesądni żeglarze widzieli prawdziwe, normalne statki, wyglądały one jednak, jakby unosiły się w powietrzu.

Od prawie 1500 lat ludzie donoszą, że widzieli ogromne, tajemnicze stworzenie żyjące w Loch Ness, słodkowodnym jeziorze w pobliżu Inverness w Szkocji. Nigdy nie było konkretnego dowodu na to, że potwór z jeziora w Loch Ness istnieje. Prawdopodobnie osoby, które rzeczywiście coś nietypowego w jeziorze widziały, a nie tylko to zmyśliły trafiły na bardzo duże okazy kongera europejskiego, który jest odmianą węgorza.

Od dziesięcioleci żeglarze, piloci i podróżnicy obawiają się Trójkąta Bermudzkiego. Obszar ten leży na Oceanie Atlantyckim, a co najmniej 50 statków i 20 samolotów "tajemniczo" zniknęło w tym miejscu. Przez lata wiele teorii próbowało wyjaśnić te zniknięcia, włączając w to ziemskie pole magnetyczne zakłócające pracę instrumentów nawigacyjnych; ogromne bańki gazu metanowego pękające na powierzchni oceanu; a może to były jednak potwory morskie lub kosmici.

Jednak jakiś czas temu pilot Larry Kusche, który spędził lata na badaniu tych zaginięć odkrył, że wiele z nich w rzeczywistości nie miało miejsca w obrębie Trójkąta Bermudzkiego. W oparciu o jego początkowe badania wiele instytutów potwierdziło, że katastrofy morskie zdarzają się w Trójkącie Bermudzkim mniej więcej tak samo często jak wszędzie indziej.

W ciągu dziewięciu miesięcy w 1898 roku dwa lwy o imionach "Duch" i "Ciemność" zabiły i zjadły około 135 pracowników kolei w Kenii. Historia ta stała się sensacją w gazetach na całym świecie. Całe zdarzenie wprawiło w zakłopotanie ekspertów znających się na zwierzętach - nie potrafili oni wytłumaczyć agresywnego zachowania lwów. Niczego bowiem podobnego nigdy u tej rasy nie odnotowano.

W przeszłości eksperci uważali, że lwami kierował głód, ale nowe badania sugerują, że tak naprawdę stał za tym prawdopodobnie... ból szczęki jakie obydwa odczuwały. Aby go zmniejszyć przestały polować na swoje zwykłe ofiary (przede wszystkim duże zwierzęta - słonie, żyrafy, itd.) a zaczęły właśnie na ludzi, których łatwiej było im pogryźć.

Która zaskoczyła Cię najbardziej?