Czy będziemy teraz inaczej kłaść płytki? Matematycy odkryli nowy, "doskonały" kształt

Na razie spowodował on wybuch entuzjazmu głównie wśród ludzi, którzy całe życie ślęczą nad jakimiś niezrozumiałymi dla nas, zwykłych śmiertelników, wzorkami i formułami. Aperiodyczny monotyl może mieć bardzo dużo praktycznych zastosowań. Chociażby w tym, jakiego kształtu będą w najbliższej przyszłości płytki i inne materiały, które kładziemy na ścianach i podłogach. Na pewno kluczowe jest to, że można zapełnić nim dowolną powierzchnię, niezależnie od jej kształtu. I to w ten sposób, by wszystkie płytki były podobne do siebie, a jednak żadna nie była taka sama. To oznacza prawdopodobnie mnóstwo możliwości w dziedzinie designu, dla tych, którzy naprawdę będą chcieli mieć coś wyjątkowego.

To jak się prezentują w praktyce aperiodyczne monotyle można zobaczyć na nagraniu:

Niektórzy już teraz nazywają go "einsteinem". Co prawda nie dlatego, że ma on coś wspólnego z jednym z największych naukowców poprzedniego wieku, ale dlatego, że kształt ten podobny jest do kamienia. A "ein stein" po niemiecku znaczy po prostu "kamień". I zdaniem matematyków jest to taki specyficzny kamień, który wszędzie pasuje, jeżeli rozdrobnimy go na wiele podobnych do siebie, ale nie takich samych małych kamyków. Z tego samego powodu inni nazywają go kapeluszem, bo jest w stanie pokryć wszystko.

Z punktu widzenia "zwykłego śmiertelnika" aperiodyczny monotyl wygląda po prostu dziwacznie. To 13-boczny wielokąt, który może kojarzyć się z zakręconym fidget spinnerem - zabawką, która była popularna kilka lat temu wśród młodych ludzi. Dla fachowców to coś, czego poszukiwano już od 1973 r. i aż do niedawna pozostawało poza ich zasięgiem. Ciekawostką jest, że kształt ten ostatecznie odkrył matematyk-amator, David Smith, który sam siebie nazywa "pomysłowym majsterkowiczem kształtów".

Może cię również zainteresować: Dzięki prostemu równaniu obliczysz, o której godzinie kłaść się spać To czysta matematyka