Mamo, tato? Per pan, per pani? A może po imieniu? Jak zwracać się do teściów?
Jak należy zwracać się do teściów? Ten problem ma wiele małżeństw, a sam temat wraca w okresie świątecznym. Czy to kwestia indywidualna?
Podczas spotkań przy wielkanocnym stole pojawia się jeden ważny temat. Jak właściwie małżeństwa (szczególnie młode, ale nie tylko) mają zwracać się do swoich teściów? Czy forma mama/tata jest cały czas akceptowalna?
Dlaczego do teściowej zawracano się mamo?
Pokolenia naszych rodziców i dziadków zwracały się do swoich teściów wyłącznie per mamo/tato. Te formy mają swoje uzasadnienie w historii (przynajmniej w odniesieniu do pań). Podczas wesela świeżo upieczone mężatki żegnały się ze swoim panieńskim życiem pod okiem matki. Przechodziły do domu męża i tam towarzyszyła im już teściowa, która miała spełniać rolę przyszywanej mamy. W związku z tym młode kobiety za naturalne uważały, aby właśnie tak się do niej zwracać. Był to wyraz szacunku. Dodatkowo taki zwrot znacznie ocieplał wspólne relacje.
Jak wypada zwracać się do teściów?
Obecnie już coraz więcej par rezygnuje ze zwrotu mamo/tato. Wszystko w myśl tego, że przecież matkę i ojca ma się tylko jednego. Oczywiście warto wcześniej wspólnie porozmawiać i ustalić z teściami, jak będziecie się do nich zwracać. Dużo zależy też od tego, jak bardzo zażyła jest wasza relacja i jak często będziecie się widywać. Najgorszym rozwiązaniem jest postawienie na formę bezosobową. Akceptowalne formy to:
- zwrot po imieniu,
- teściu, teściowo,
- proszę teścia, proszę teściową,
- pozostanie czy formie pan, pani.
Jak grzecznie odmówić dokładki w święta?
Przy wielkanocnym stole problemem są nie tylko formy grzecznościowe. Ciężką sprawą jest także sama odmowa kolejnej porcji jedzenia. Jak to zrobić kulturalnie i grzecznie?
- Z pewnością jako argumentu nie wysuwaj diety — zostanie bardzo szybko obalony.
- Możesz powiedzieć: Bardzo dziękuję za dokładkę. Jeżeli tylko będę chciał kolejną porcję, to obiecuję, że sobie nałożę. Z pewnością zjem jeszcze później porcję sałatki.
- Inne rozwiązanie to poruszenie tematu trawienia: Chętnie zjadłbym jeszcze porcję mazurka, ale już jestem w zupełności najedzony i mój żołądek zwyczajnie nic więcej nie pomieści.
- Jeszcze inna opcja to odwołanie się do emocji: Nie jestem w stanie już nic zjeść, ale mam wrażenie, że jeżeli odmówię, to będziesz na mnie zły. Rezygnuję z jedzenia ze względu na kłopoty ze strony układu trawienia. Nie ma to związku z uczuciami, które do ciebie czuję.
