W polskich lasach pojawił się niebieski grzyb. Przypomina chatki Smerfów

Mimo że wyglądają jak małe chatki Smerfów, to nie mają z bajką nic wspólnego. Jedynie nietypowy wygląd tych grzybów przykuwa uwagę zbieraczy oraz spacerowiczów. Mowa o pierścieniaku grynszpanowym, którego nazwa nawiązuje do śniedzi lub platyny. Wynika to z jego koloru, który może przybierać barwę od jasnoniebieskiego do niebieskozielonego. Jednak czy można go zbierać i jeść?

Wyróżnia się kolorem, a dokładniej jasnoniebieskim kapeluszem, który jest pokryty śluzem oraz białymi plamkami. Jego blaszki u młodych grzybów są białe, a u starszych zmieniają odcień na beż lub jasny brąz. Zazwyczaj rosną do 8 cm, a szerokość ich kapelusza może osiągnąć nawet 10 cm. Na początku wzrostu jest on wypukły, a potem zmienia się na dzwonkowaty oraz płaski kształt. Warto dodać, że skórka pierścieniaka grynszpanowego odchodzi łatwo. Miąższ może przybierać kolor od zielonkawobiałego aż do kremowego. Zapach grzyba jest natomiast mało wyczuwalny.

Z pewnością mało kto wie, że pierścieniak grynszpanowy nadaje się do jedzenia. Mało osób jest jednak na tyle odważnych, aby to zrobić, ponieważ osobliwy wygląd jest niepokojący, a i sam grzyb jest mdły w smaku. Warto dodać, że wynika to z kumulowania toksyn z gleby oraz powietrza. Jeśli chcemy go przyrządzić, to koniecznie należy zdjąć jego skórkę z kapelusza. Najlepiej sprawdzi się w roli grzyba domieszkowego do innych gatunków. Niebieski grzyb wykazuje działanie antyrakowe i antyoksydacyjne, które zostało potwierdzone przez badaczy. Dzieje się tak, ponieważ pierścieniaki grynszpanowe zawierają w sobie liczne polisacharydy.

Gatunek ten wcale nie jest rzadkim okazem, przez co można spotkać go w polskich lasach od września do listopada. Zazwyczaj rośnie w okolicach fabryk lub składowisk odpadów, ale w tych miejscach nie warto go zrywać. Warto dodać, że pierścieniaki grynszpanowe często wyrastają na martwych drzewach, a szczególnie upatrzyły sobie miejsce pod bukami.