Babcia zawsze mówiła, że wrzosy trzymane w domu to nic dobrego. Czy się myliła?

Jesień kojarzy się głównie z pięknymi wrzosami, które rosną połaciami na naszych podwórkach i balkonach. Sadzi się je początkiem września, a odpowiednio pielęgnowane mogą przetrwać nawet do końca października. Czy można je przechowywać w domu i nie narażać się na złe samopoczucie? Wszystko zależy od ciebie i twoich myśli.

Zastanawiasz się, czego potrzebują kwiaty do utrzymania dobrej kondycji przez wiele tygodni? Powinny stać na słonecznych stanowiskach z lekko kwaśną glebą, która jest żyzna i mocno przepuszczalna. Podlewaj je regularnie małą ilością wody, gdyż nie lubią przelania. Jeśli korzenie będą miały zbyt wiele wilgoci, roślinka zacznie usychać. Używaj miękkiej wody, najlepiej przegotowanej. Jeśli decydujesz się, by mieć w domu kilka krzaczków, trzymaj je z dala od bezpośrednich źródeł ciepła jak np. kaloryfery. Najlepiej czują się w pomieszczeniach o stałym dostępie do słońca. Jeśli chcesz je dokarmić nawozem, wybieraj zawsze ten o kwaśnym odczynie, a unikaj wapiennych.

Dawno temu ludzie mieszkający na północy wierzyli, że wrzosy hodowane w domu przynoszą choroby i złe samopoczucie. Jeśli ktoś podarował ci wrzosy, znaczyło to, że nie chciał dla ciebie zbyt dobrze — utożsamiano je z biedą i nieszczęściem. Jednak co kraj to kultura, gdyż Celtowie mieli zupełnie odmienne zdanie na temat tej rośliny. Ich zdaniem były symbolem szczęścia, miłości i równowagi. Dla przykładu Szkocja to kraj, gdzie wrzosy często wykorzystuje się jako ozdobę ślubów i wesel. Morał z tego taki, ze hodowanie wrzosów jest w pełni bezpieczne, a przesądy — jak to przesądy — nie warto się nimi kierować.