Barszcz Sosnowskiego parzy nawet na odległość. Zobacz, jak go rozpoznać
Barszcz Sosnowskiego jest bardzo toksyczną i niebezpieczną rośliną. Każdego roku, w sezonie jego rozkwitu, Straż Miejska apeluje o zachowanie ostrożności. Szczególnie, że roślinę tą łatwo pomylić ze zwykłym koprem! Oto wskazówka, jak rozpoznać barszcz Sosnowskiego.
Są rośliny, od których definitywnie powinniśmy trzymać się z daleka. Mowa tu oczywiście o barszczu Sosnowskiego. Dotknięcie jego liści czy łodyg może się skończyć dla nas poparzeniem. Wyjaśniamy, dlaczego jest tak bardzo szkodliwy i jak go rozpoznać.
Jak rozpoznać barszcz Sosnowskiego?
To tak naprawdę chwast, który do Polski trafił w latach 50. XX wieku za sprawą rosyjskiego botanika Dmitrija Iwanowicza-Sosnowskiego. Barszcz Sosnowskiego jest uważany za najbardziej toksyczną roślinę. Wszystko dlatego, że po jego dotknięciu na skórze pojawiają się ropne pęcherze i trudno gojące się rany. Przypominają te, które obserwujemy po oparzeniu wrzątkiem. Co więcej barszcz Sosnowskiego parzy nawet na odległość. Wytwarzane przez niego toksyczne olejki eteryczne mogą unosić się nawet na odległość kilkunastu metrów. Dlatego tak często alarmuje się, aby pod żadnym pozorem nie zbliżać się do tej rośliny. Niestety w praktyce nie jest to takie łatwe, ponieważ barszcz Sosnowskiego do złudzenia przypomina koper! Oto wskazówki, jak go rozpoznać i uniknąć oparzenia.
Jak wygląda?
Roślina ta może dorastać nawet do 2 metrów szerokości! Barszcz Sosnowskiego wyróżnia się też tym, że posiada grubą i masywną łodygą, której średnica może dochodzić nawet do 12 centymetrów! Przybiera zielony kolor i jest nakrapiana purpurowymi plamkami. Kwiaty mają biały kolor. Natomiast duże baldachy kwiatostanów przypominają w kształcie parasole. Liście mają nawet 150 cm długości. Na krawędziach mają charakterystyczne ząbkowanie i są ostro zakończone.
Najczęściej na tę trującą roślinę możesz się natknąć w tych miejscach:
- wzdłuż strumieni, rzek, potoków i kanałów,
- na skarpach, obrzeżach lasów,
- na obrzeżach pól,
- zdarza się także, że występuje w lasach i na nieużytkach.
Mało tego chwast ten jest też inwazyjny w stosunku do innych roślin. Rozsiewa się sam i zmniejsza zróżnicowanie roślinności na zajętych przez siebie terenach. Jak widać jest to dość sporych rozmiarów szkodnik.
