Turyści kochają bieszczadzkie morze. Pogoda jest pewniejsza, niż nad Bałtykiem

Wielu nazywa to miejsce "bieszczadzkim morzem", choć z morzem nie ma nic wspólnego. Jeśli wybierasz się na wakacje w Bieszczady, koniecznie odwiedź Jezioro Solińskie i Polańczyk!

Jeśli jesteś z południa Polski, to nad morze masz zdecydowanie za daleko. W zamian wybierz się nad Jezioro Solińskie, które jest największym sztucznym zbiornikiem wodnym w kraju. Wielu przyjeżdża tam na wakacje, by odpocząć na plaży z widokiem na góry. Brzmi zachęcająco, a to jeszcze nie wszystko, co może zaoferować nam ta okolica!

Polańczyk, czyli główna miejscowość, w której toczy się całe życie turystyczne, ma do zaoferowania wiele atrakcji dla zwiedzających. W 2022 roku otworzono kolejkę linową, która ciągnie się aż przez 1,5 km bezpośrednio nad zalewem. W ten sposób można zobaczyć okoliczne tereny dosłownie z lotu ptaka. Istnieją dwie zapory: Solińska i Myczkowska, gdzie działają elektrownie wodne. Chronią pobliskie tereny przed powodziami, które jeszcze kilkadziesiąt lat temu regularnie nawiedzały południowe części Podkarpacia. Fani sportów wodnych szybko opanowali taflę jeziora, tym samym powstało wiele wypożyczalni ze sprzętem, zarówno dla amatorów, jak i zawodowców. Solina to strefa ciszy, dlatego nie wolno używać maszyn motorowodnych, które zakłócają spokój innych. Latem można zapisać się na spływ pontonem Osławą lub Sanem, lub wybrać się na ryby. Sama zapora może być zwiedzana zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz. Wykupując specjalną wycieczkę, podążamy wewnętrznym korytarzem, słuchając o historii powstania kompleksu, elektrowni wodnej, a także schodzimy 6 m poniżej poziomu samego jeziora!

Kiedy masz już dość plażowania, możesz wybrać się na wycieczkę do pobliskiego Sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości. To jedna z najstarszych budowli w Polańczyku, gdyż powstała w 1909 r. jako cerkiew św. Męczennicy Paraskewii. Od 1948 r. należy do pobliskiej parafii rzymsko-katolickiej. U stóp sanktuarium znajdziemy źródło krystalicznej wody, które zdobi płaskorzeźba Matki Bożej z dzieciątkiem. Na wiele lat zostało zapomniane, lecz w 2000 r. zadbano o odpowiednie oznaczenie. Można spocząć, pomodlić się i zaczerpnąć świętej wody, gdy najdzie nas pragnienie.