W autobusach miejskich nie ma pasów. Powód jest prozaiczny

Bezpieczeństwo w czasie jazdy to jedna z najważniejszych kwestii. Tak samo jak nie wybieramy się w podróż bez zapasowego koła, nie wyjeżdżamy w trasę bez zapiętych pasów. Wypadki zdarzają się każdemu i niekoniecznie są spowodowane z naszej winy. Skoro jest to tak ważne, to czemu autobusy miejskie nie mają tego zabezpieczenia?

Jeśli mowa o autobusach turystycznych czy dalekobieżnych, to na ich wyposażeniu są pasy bezpieczeństwa. Powinniśmy je zapinać, nawet jeśli jedziemy zaledwie przez 20 minut do miejsca docelowego. Wszystko przez prędkość, jaką mogą osiągnąć pojazdy poza obszarem zabudowanym. W takich warunkach znacznie łatwiej o wypadek nawet jeśli nie jest on z winy kierowcy autobusu. Transport miejski jest zgoła inny. Autobusy nie mają pasów, są duże przestrzenie między siedzeniami i miejsce dla osoby na wózku inwalidzkim (ono jako jedyne ma pas zabezpieczający). Skąd wynikają takie różnice? Odpowiedź jest jasna i logiczna.

Najprościej ujmując, autobus miejski może rozpędzić się jedynie do 50 km/h, dodatkowo zatrzymuje się co chwilę na jakimś przystanku. Istnieje bardzo małe ryzyko, że ulegnie wypadkowi. Pasażerowie wewnątrz stale się wymieniają, z czego większość ma miejsca stojące. Duża rotacja ludzi sprawia, że mało kto będzie używał pasów na zaledwie kilka przystanków. Ciągłe zapinanie i wypinanie utrudniłoby płynną wymianę ludzi, a pasy niszczyłyby się w zastraszającym tempie. Nowsze autobusy są zbudowane z dobrej jakości materiałów, więc w razie stłuczki istnieje małe prawdopodobieństwo, że coś nam się stanie. Jeśli boisz się o swoje bezpieczeństwo w czasie podróży przez miasto, warto logicznie podejść do kwestii zagrożenia, a raczej jego braku. W ostateczności warto złapać się uchwytów pod sufitem — będziesz się czuć stabilniej.