Chce mieć dziecko, ale wcale nie z mężem. Co powinna zrobić?

Marta marzy o tym, by mieć dziecko... ale nie ze swoim mężem. Choć go kocha, ma wrażenie, że nie będzie on odpowiednim ojcem, a sama nie czuje się na siłach, by przejąć obowiązki obojga rodziców. Ponadto ich relacja stała się oziębła i mało namiętna. Czy taki związek ma jakąkolwiek szansę na przetrwanie?

Nie każda kobieta marzy o tym, by zostać matką. U Marty właśnie tak było. Całe życie twierdziła, że nie chce dziecka, lecz po przekroczeniu trzydziestki zaczęła odczuwać pewną pustkę. Brakowało jej jakiegoś elementu, który dopełniałby jej życie. Z jednej strony nie było żadnych przeciwwskazań do tego, by założyć rodzinę, lecz jej mąż nie wydawał się jej odpowiednim materiałem na rodzica. Kobieta opisała swoje przemyślenia w serwisie "kobieceinspiracje.pl".

Poznali się na studiach, gdy największym problemem było zaliczenie sesji i wybór lokalu na piątkową imprezę. Obydwoje byli po przejściach, lecz nie zmieniło to ich podejścia do randkowania. Prędko zostali parą, a po kilku latach stwierdzili, że nie ma na co czekać, i zostali małżeństwem. Ich związek układał się bardzo dobrze, nie mieli żadnych problemów, lecz wraz z biegiem lat zaczęli się od siebie oddalać. Całą swoją uwagę poświęcili na karierę i naukę, a z czasem nie mieli już wspólnych tematów do rozmów. Ich życie było wygodnie i miłe, ale pasja i namiętność już dawno przestała się dla nich liczyć.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Marta zaakceptowała taki stan i trwała w nim przez jakiś czas. W gruncie rzeczy nie wyobrażała sobie innego mężczyzny u swojego boku. Wątpliwości pojawiły się po trzydziestce, gdy zaczęła marzyć o dziecku. Stwierdziła, że to odpowiednia pora na to, by zostać matką, lecz tym samym nie wierzyła, że jej mąż może zostać ojcem. Nie był stanowczy, brakowało mu "twardej ręki" i zaangażowania w codzienne sprawy. Marta stwierdziła, że dziecko powinno mieć dobry wzór do naśladowania, a jej mąż zdecydowanie nim nie był.

Kobieta ma dylemat. Ma zostawić męża i szukać nowego partnera czy może spróbować stworzyć z nim rodzinę? Te pytania zalegają jej w głowie od tygodni, a ona w dalszym ciągu nie zna na nie odpowiedzi. Nawet jeśli zaszłaby w ciążę — czy brak chemii między rodzicami nie odbije się na dziecku? W końcu nie ma między nimi czułości, a jedynie przywiązanie i stabilizacja finansowa.

Dziecko to jej marzenie, dlatego nie chce z niego rezygnować, ale wie, że oziębły dom będzie destruktywny dla malucha. Mimo że dałaby sobie radę z wychowaniem, nie chce być samotna w swoich działaniach. Może warto zainwestować w terapię małżeńską? W głowie tyle pytań, a tak mało odpowiedzi.

Źródło: "kobieceinspiracje.pl"