Czym jest syndrom najstarszej córki? Zobacz, czy dotyczy ciebie

Najstarsza córka w rodzinie jest jak druga mama, ale nie z własnego wyboru. Kiedy dziewczynka dorasta, a w domu pojawiają się inne dzieci, instynktownie zaczyna się nimi zajmować. Ponadto takie córki są obarczone ciężarem emocjonalnym, o którym mało kto mówi. Kobiety z całego świata postanowiły podzielić się swoimi przeżyciami i utworzyły hashtag #EldestDaughterSyndrome, pod którym publikują swoje przeżycia dotyczące tego, jak czuje się najstarsza córka. Większość z nich wygląda podobnie.

Często mówi się o tym, że dzieci muszą pomagać swoim rodzicom. Najstarsza córka najczęściej zostaje obarczona wieloma obowiązkami. Zajmowanie się rodzeństwem, gotowanie, sprzątanie, pomoc przy zakupach, załatwianie spraw w różnych instytucjach czy prace domowe – to wszystko spoczywa na barkach najstarszych córek. Czy się na to godzą? Tak, lecz często nie jest to ich dobra wola, a jedynie poczucie obowiązku wobec rodziców.

Najstarsza córka ma często jeszcze inne, mniej przyjemne zadania. Rodzice często stawiają ją w roli mediatora podczas kłótni, co nie powinno mieć miejsca. Syndrom najstarszej córki każe jej bronić młodszego rodzeństwa, które nie rozumie kłótni rodziców. Jeśli do tego dochodzą problemy w domu, najstarsza córka najczęściej staje się opiekunem zastępczym dla dzieci.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pierwsze dziecko w rodzinie jest czymś w rodzaju eksperymentu. Rodzice niby wiedzą, jak się nim zajmować, ale po drodze popełniają mnóstwo błędów wychowawczych, które owocują w przyszłości. Najstarsze córki są najczęściej poddawane dużej presji, zaczynając od szkoły podstawowej, gdy muszą być grzeczne i mądre, aż po wybór ścieżki kariery, która jest często negowana przez rodziców.

Kiedy w domu pojawia się kolejne dziecko, najstarsza córka ma być dla niego przykładem. Najczęściej wszystko, co robi, jest krytykowane i porównywane do drugiego dziecka. Siostra często staje się drogowskazem, którego ona nigdy nie miała. W tym wszystkim zapomina się o potrzebach starszego dziecka, które również potrzebuje rodzicielskiej troski i pomocy.

Najstarsza córka zaczyna przybierać rolę rodzica, a przy tym wykształcają się jej inne cechy sugerujące o problemie, z jakim się mierzy w swojej głowie. Zacznijmy od perfekcyjności, która objawia się już na poziomie szkoły podstawowej. Najstarsza córka musi być idealna, bo inaczej nie zadowoli rodziców. Takie dziecko będzie szukało aprobaty, a gdy już ją znajdzie, będzie robić dokładnie to, co zadowala rodzica, często kosztem własnych marzeń i preferencji.

Kiedy w domu pojawia się kolejne dziecko, najstarsza córka zaczyna być nadmiernie odpowiedzialna i przywódcza. Często nie chce tego robić, ale psychika podpowiada jej, że właśnie tak powinna się zachować. Na sam koniec warto wspomnieć o poświęceniu, które również jest cechą najstarszych córek. To wszystko będzie miało nad nimi kontrolę, póki same nie zrozumieją, że rodzice, choć nieumyślnie skrzywdzili swoje najstarsze córki.