Kto wynalazł spację? Odstępy między wyrazami pojawiły się dopiero w VII wieku

Początki pisma sięgają 6 tysięcy lat wstecz. Jego wygląd przez tysiące lat ewoluował. Zmieniał się również materiał, na którym pisano oraz służące do tego przyrządy. W starożytnych rękopisach greckich oraz łacińskich dominowało scriptiocontinua, czyli pismo ciągłe. Umiejętność czytania i pisania była w tamtych czasach możliwa tylko dla nielicznych. Zdecydowana większość ludzi była niepiśmienna. Co prawda greka i łacina próbowały swego czasu wprowadzić używanie punktora, ale jego stosowanie się nie przyjęło. W obecnych czasach bardzo mało ludzi zdaje sobie sprawę, jak ważna jest spacja. Między innymi dzięki niej tekst jest czytelniejszy. Spacja daje również możliwość samodzielnego akcentowania. Kto jest jednak odpowiedzialny za jej wynalezienie?

Według ekspertów, prawdziwy odstęp między wyrazami w tekście pisanym pojawił się dopiero w VII wieku. Miało to miejsce w irlandzkim... klasztorze. Otóż mnisi byli przyzwyczajeni do alfabetu staroirlandzkiego. Chcąc jednak rozszyfrować teksty łacińskie, podjęli próbę ich zreformowania. To właśnie irlandzcy mnisi zaczęli oddzielać od siebie słowa, tworząc spację między wyrazami.

VII wiek to także czas powstania znaków interpunkcyjnych, które znamy i używamy do dziś. Mowa między innymi o przecinku, który w tamtych czasach był ukośnikiem oraz o pierwowzorze znaku zapytania. Prawdziwa rewolucja gramatyczna nastąpiła jednak dopiero za czasów panowania króla Karola Wielkiego. Było to pod koniec VIII wieku. Ostatecznie za rzeczywisty rozwój i poprawne użycie przez społeczeństwo spacji między słowami, uważa się jednak XII wiek.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Okazuje się, że pojawienie się spacji wpłynęło nie tylko na rozwój interpunkcji oraz powstania przejrzystszego tekstu. Odstęp między wyrazami ułatwił również czytanie ludziom w ciszy. Otóż wcześniej z racji zlewania się wyrazów w jedną całość praktykowano tylko i wyłącznie czytanie na głos. Wzmiankę o tym można odnaleźć między innymi w ''Wyznaniach świętego Augustyna'', który w swoich wspomnieniach wyznał z ogromnym zaskoczeniem, że Ambroży z Mediolanu czyta tekst, ale wcale nie porusza przy tym swoimi ustami. W tamtych czasach była to niezwykle cenna i trudna umiejętność. Kto by obecnie pomyślał, że wynalezienie i zastosowanie spacji tak bardzo odmieni całe oblicze umiejętności pisania oraz czytania tekstów.